دانلود منابع انگلیسی

دانلود کتاب و نرم افزار های آموزشی زبان انگلیسی در سایت EnglishDL.ir

دانلود منابع انگلیسی

دانلود کتاب و نرم افزار های آموزشی زبان انگلیسی در سایت EnglishDL.ir

The best stats you've ever seen

The best stats you've ever seen




پخش آنلاین+دانلود

لینک کمکی

حجم: 46 مگابایت

زمان: 20 دقیقه


زیرنویس انگلیسی


برای مشاهده متن انگلیسی و فارسی ویدیو به ادامه مطلب مراجعه کنید.

 
متن انگلیسی

00:11 About 10 years ago, I took on the task to teach global development to Swedish undergraduate students. That was after having spent about 20 years together with African institutions studying hunger in Africa, so I was sort of expected to know a little about the world. And I started in our medical university, Karolinska Institute, an undergraduate course called Global Health. But when you get that opportunity, you get a little nervous. I thought, these students coming to us actually have the highest grade you can get in Swedish college systems -- so I thought, maybe they know everything I'm going to teach them about. So I did a pre-test when they came. And one of the questions from which I learned a lot was this one: "Which country has the highest child mortality of these five pairs?"

00:57 I put them together, so that in each pair of country, one has twice the child mortality of the other. And this means that it's much bigger a difference than the uncertainty of the data. I won't put you at a test here, but it's Turkey, which is highest there, Poland, Russia, Pakistan and South Africa. And these were the results of the Swedish students. I did it so I got the confidence interval, which is pretty narrow, and I got happy, of course: a 1.8 right answer out of five possible. That means that there was a place for a professor of international health and for my course.

01:31 (Laughter)

01:32 But one late night, when I was compiling the report, I really realized my discovery. I have shown that Swedish top students know statistically significantly less about the world than the chimpanzees.

01:47 (Laughter)

01:49 Because the chimpanzee would score half right if I gave them two bananas with Sri Lanka and Turkey. They would be right half of the cases. But the students are not there. The problem for me was not ignorance; it was preconceived ideas.

02:02 I did also an unethical study of the professors of the Karolinska Institute, that hands out the Nobel Prize in Medicine, and they are on par with the chimpanzee there.

02:12 (Laughter)

02:15 This is where I realized that there was really a need to communicate, because the data of what's happening in the world and the child health of every country is very well aware.

02:25 We did this software which displays it like this: every bubble here is a country. This country over here is China. This is India. The size of the bubble is the population, and on this axis here, I put fertility rate. Because my students, what they said when they looked upon the world, and I asked them, "What do you really think about the world?" Well, I first discovered that the textbook was Tintin, mainly.

02:53 (Laughter)

02:54 And they said, "The world is still 'we' and 'them.' And 'we' is Western world and 'them' is Third World." "And what do you mean with Western world?" I said. "Well, that's long life and small family, and Third World is short life and large family."

03:09 So this is what I could display here. I put fertility rate here: number of children per woman: one, two, three, four, up to about eight children per woman. We have very good data since 1962 -- 1960 about -- on the size of families in all countries. The error margin is narrow. Here, I put life expectancy at birth, from 30 years in some countries up to about 70 years. And 1962, there was really a group of countries here that was industrialized countries, and they had small families and long lives. And these were the developing countries: they had large families and they had relatively short lives. Now, what has happened since 1962? We want to see the change. Are the students right? Is it still two types of countries? Or have these developing countries got smaller families and they live here? Or have they got longer lives and live up there?

03:57 Let's see. We stopped the world then. This is all U.N. statistics that have been available. Here we go. Can you see there? It's China there, moving against better health there, improving there. All the green Latin American countries are moving towards smaller families. Your yellow ones here are the Arabic countries, and they get longer life, but not larger families. The Africans are the green here. They still remain here. This is India; Indonesia is moving on pretty fast.

04:22 (Laughter)

04:23 In the '80s here, you have Bangladesh still among the African countries. But now, Bangladesh -- it's a miracle that happens in the '80s: the imams start to promote family planning. They move up into that corner. And in the '90s, we have the terrible HIV epidemic that takes down the life expectancy of the African countries and all the rest of them move up into the corner, where we have long lives and small family, and we have a completely new world.

04:48 (Applause)

04:59 (Applause ends)

05:01 Let me make a comparison directly between the United States of America and Vietnam. 1964. America had small families and long life; Vietnam had large families and short lives. And this is what happens: the data during the war indicate that even with all the death, there was an improvement of life expectancy. By the end of the year, the family planning started in Vietnam; they went for smaller families. And the United States up there is getting for longer life, keeping family size. And in the '80s now, they give up Communist planning and they go for market economy, and it moves faster even than social life. And today, we have in Vietnam the same life expectancy and the same family size here in Vietnam, 2003, as in United States, 1974, by the end of the war. If we don't look in the data, I think we all underestimate the tremendous change in Asia, which was in social change before we saw the economical change.

06:04 Let's move over to another way here in which we could display the distribution in the world of the income. This is the world distribution of income of people. One dollar, 10 dollars or 100 dollars per day. There's no gap between rich and poor any longer. This is a myth. There's a little hump here. But there are people all the way. And if we look where the income ends up, this is 100 percent the world's annual income. And the richest 20 percent, they take out of that about 74 percent. And the poorest 20 percent, they take about two percent. And this shows that the concept of developing countries is extremely doubtful. We think about aid, like these people here giving aid to these people here. But in the middle, we have most of the world population, and they have now 24 percent of the income.

07:05 We heard it in other forms. And who are these? Where are the different countries? I can show you Africa. This is Africa. 10% the world population, most in poverty. This is OECD. The rich country. The country club of the U.N. And they are over here on this side. Quite an overlap between Africa and OECD. And this is Latin America. It has everything on this Earth, from the poorest to the richest in Latin America. And on top of that, we can put East Europe, we can put East Asia, and we put South Asia.

07:41 And how did it look like if we go back in time, to about 1970? Then there was more of a hump. And we have most who lived in absolute poverty were Asians. The problem in the world was the poverty in Asia. And if I now let the world move forward, you will see that while population increases, there are hundreds of millions in Asia getting out of poverty and some others getting into poverty, and this is the pattern we have today. And the best projection from the World Bank is that this will happen, and we will not have a divided world. We'll have most people in the middle.

08:17 Of course it's a logarithmic scale here, but our concept of economy is growth with percent. We look upon it as a possibility of percentile increase. If I change this, and take GDP per capita instead of family income, and I turn these individual data into regional data of gross domestic product, and I take the regions down here, the size of the bubble is still the population. And you have the OECD there, and you have sub-Saharan Africa there, and we take off the Arab states there, coming both from Africa and from Asia, and we put them separately, and we can expand this axis, and I can give it a new dimension here, by adding the social values there, child survival. Now I have money on that axis, and I have the possibility of children to survive there. In some countries, 99.7% of children survive to five years of age; others, only 70. And here, it seems, there is a gap between OECD, Latin America, East Europe, East Asia, Arab states, South Asia and sub-Saharan Africa. The linearity is very strong between child survival and money.

09:28 But let me split sub-Saharan Africa. Health is there and better health is up there. I can go here and I can split sub-Saharan Africa into its countries. And when it burst, the size of its country bubble is the size of the population. Sierra Leone down there. Mauritius is up there. Mauritius was the first country to get away with trade barriers, and they could sell their sugar -- they could sell their textiles -- on equal terms as the people in Europe and North America.

09:59 There's a huge difference between Africa. And Ghana is here in the middle. In Sierra Leone, humanitarian aid. Here in Uganda, development aid. Here, time to invest; there, you can go for a holiday. It's a tremendous variation within Africa which we rarely often make -- that it's equal everything. I can split South Asia here. India's the big bubble in the middle. But a huge difference between Afghanistan and Sri Lanka. I can split Arab states. How are they? Same climate, same culture, same religion -- huge difference. Even between neighbors. Yemen, civil war. United Arab Emirates, money, which was quite equally and well used. Not as the myth is. And that includes all the children of the foreign workers who are in the country.

10:48 Data is often better than you think. Many people say data is bad. There is an uncertainty margin, but we can see the difference here: Cambodia, Singapore. The differences are much bigger than the weakness of the data. East Europe: Soviet economy for a long time, but they come out after 10 years very, very differently. And there is Latin America. Today, we don't have to go to Cuba to find a healthy country in Latin America. Chile will have a lower child mortality than Cuba within some few years from now. Here, we have high-income countries in the OECD.

11:21 And we get the whole pattern here of the world, which is more or less like this. And if we look at it, how the world looks, in 1960, it starts to move. This is Mao Tse-tung. He brought health to China. And then he died. And then Deng Xiaoping came and brought money to China, and brought them into the mainstream again. And we have seen how countries move in different directions like this, so it's sort of difficult to get an example country which shows the pattern of the world.

11:56 But I would like to bring you back to about here, at 1960. I would like to compare South Korea, which is this one, with Brazil, which is this one. The label went away for me here. And I would like to compare Uganda, which is there. And I can run it forward, like this. And you can see how South Korea is making a very, very fast advancement, whereas Brazil is much slower.

12:35 And if we move back again, here, and we put on trails on them, like this, you can see again that the speed of development is very, very different, and the countries are moving more or less in the same rate as money and health, but it seems you can move much faster if you are healthy first than if you are wealthy first. And to show that, you can put on the way of United Arab Emirates. They came from here, a mineral country. They cached all the oil; they got all the money; but health cannot be bought at the supermarket. You have to invest in health. You have to get kids into schooling. You have to train health staff. You have to educate the population. And Sheikh Zayed did that in a fairly good way. In spite of falling oil prices, he brought this country up here. So we've got a much more mainstream appearance of the world, where all countries tend to use their money better than they used in the past.

13:34 Now, this is, more or less, if you look at the average data of the countries -- they are like this. Now that's dangerous, to use average data, because there is such a lot of difference within countries. So if I go and look here, we can see that Uganda today is where South Korea was in 1960. If I split Uganda, there's quite a difference within Uganda. These are the quintiles of Uganda. The richest 20 percent of Ugandans are there. The poorest are down there. If I split South Africa, it's like this. And if I go down and look at Niger, where there was such a terrible famine, lastly, it's like this. The 20 percent poorest of Niger is out here, and the 20 percent richest of South Africa is there, and yet we tend to discuss on what solutions there should be in Africa. Everything in this world exists in Africa. And you can't discuss universal access to HIV [medicine] for that quintile up here with the same strategy as down here. The improvement of the world must be highly contextualized, and it's not relevant to have it on regional level. We must be much more detailed. We find that students get very excited when they can use this.

14:53 And even more, policy makers and the corporate sectors would like to see how the world is changing. Now, why doesn't this take place? Why are we not using the data we have? We have data in the United Nations, in the national statistical agencies and in universities and other non-governmental organizations. Because the data is hidden down in the databases. And the public is there, and the Internet is there, but we have still not used it effectively.

15:19 All that information we saw changing in the world does not include publicly-funded statistics. There are some web pages like this, you know, but they take some nourishment down from the databases, but people put prices on them, stupid passwords and boring statistics.

15:37 (Laughter)

15:38 And this won't work.

15:39 (Applause)

15:42 So what is needed? We have the databases. It's not the new database you need. We have wonderful design tools, and more and more are added up here. So we started a nonprofit venture which, linking data to design, we called Gapminder, from the London Underground, where they warn you, "mind the gap." So we thought Gapminder was appropriate. And we started to write software which could link the data like this. And it wasn't that difficult. It took some person years, and we have produced animations. You can take a data set and put it there. We are liberating U.N. data, some few U.N. organization.

16:19 Some countries accept that their databases can go out on the world, but what we really need is, of course, a search function. A search function where we can copy the data up to a searchable format and get it out in the world. And what do we hear when we go around? I've done anthropology on the main statistical units. Everyone says, "It's impossible. This can't be done. Our information is so peculiar in detail, so that cannot be searched as others can be searched. We cannot give the data free to the students, free to the entrepreneurs of the world."

16:52 But this is what we would like to see, isn't it? The publicly-funded data is down here. And we would like flowers to grow out on the Net. And one of the crucial points is to make them searchable, and then people can use the different design tool to animate it there. And I have pretty good news for you. I have good news that the present, new Head of U.N. Statistics, he doesn't say it's impossible. He only says, "We can't do it."

17:18 (Laughter)

17:22 And that's a quite clever guy, huh?

17:24 (Laughter)

17:26 So we can see a lot happening in data in the coming years. We will be able to look at income distributions in completely new ways. This is the income distribution of China, 1970. This is the income distribution of the United States, 1970. Almost no overlap. And what has happened? What has happened is this: that China is growing, it's not so equal any longer, and it's appearing here, overlooking the United States. Almost like a ghost, isn't it?

18:00 (Laughter)

18:02 It's pretty scary.

18:03 (Laughter)

18:08 But I think it's very important to have all this information. We need really to see it. And instead of looking at this, I would like to end up by showing the Internet users per 1,000. In this software, we access about 500 variables from all the countries quite easily. It takes some time to change for this, but on the axises, you can quite easily get any variable you would like to have. And the thing would be to get up the databases free, to get them searchable, and with a second click, to get them into the graphic formats, where you can instantly understand them. Now, statisticians don't like it, because they say that this will not show the reality; we have to have statistical, analytical methods. But this is hypothesis-generating.

19:05 I end now with the world. There, the Internet is coming. The number of Internet users are going up like this. This is the GDP per capita. And it's a new technology coming in, but then amazingly, how well it fits to the economy of the countries. That's why the $100 computer will be so important. But it's a nice tendency. It's as if the world is flattening off, isn't it? These countries are lifting more than the economy and will be very interesting to follow this over the year, as I would like you to be able to do with all the publicly funded data.

19:37 Thank you very much.

19:39 (Applause)

 
متن فارسی

حدود 10 سال پبش، کار تدریس توسعه جهانی را آغاز نمودم به دانشجویان دوره کارشناسی سوئدی. این واقعه پس ازگذراندن حدود 20 سال با موسسات آفریقایی برای مطالعه گرسنگی، در آفریقا بود، لذا کمابیش انتظار می رفت که کمی از دنیا آگاهی داشته باشم. و من در دانشگاه پزشکی مان، موسسه کارولینسکا، موضوع درسی دوره کارشناسی به نام بهداشت جهانی آغاز به تدریس نمودم. اما وقتی آن فرصت بدست آید، آدم کمی مشوش می گردد. من فکر کردم که این دانش جویان که نزد ما می ایند در واقع بالاترین نمراتی که می توان در نظام دانشگاهی سوئد بدست آورد را دارا می باشند- پس شاید آنها همه آنچه برای آنها تدریس می کنم را می دانند. بنابراین وقتی آمدند یک پیش امتحان از آنها گرفتم. و یکی از سوالاتی که از آن بسیار آموختم ابن بود: " کدام کشور بالاترین رقم مرگ و میر اطفال از میان این پنج جفت را دارد؟"

00:56 و آنها را طوری کنار هم گذاشتم، که در هر جفت کشور، یکی از آنها دو برابر رقم مرگ ومیر اطفال را نسبت به دیگری دارا باشد. یعنی تفاوت آنها بسیار بزرگتر ازعدم یقین دیتا هاست . من از شما امتحان نمی گیرم، ولی جواب ترکیه است، که بالاترین رقم را دارد سپس لهستان، روسیه، پاکستان و آفریقای جنوبی. و اینها نتایج دانشجویان سوئدی بود. من این کار را انجام دادم تا اطمینانی را که لازم بود، بدست آورم و شاد شدم، 1.8 پاسخ مثبت از پنج پاسخ ممکن. این بدان معنی است که جایی برای استاد بهداشت جهانی وجود دارد- (خنده) و همچنین برای موضوع تدریسم.

01:32 اما یک شب دیروقت، وقتی گزارش را تدوین می کردم واقعآ متوجه کشفم شدم. من نشان داده ام که بهترین دانشجویان سوئدی به لحاظ آماری به طور چشمگیری کمتر راجع به دنیا در مقایسه با شامپانزه ها مطلع هستند. (خنده) زیرا شامپانزه نیمی از سوالات را درست پاسخ می داد اگر به آنها دو موز همراه سری لانکا و ترکیه می دادم. آنها در نیمی از موارد صحیح می بودند.

01:56 اما دانشجویان آنجا نبودند. مشکل آنها ناآگاهی نبود: ذهنیت قبلی آنها بود.

02:03 من همچنین مطالعه ای غیر اخلاقی بر استادان موئسسه کارولینسکا انجام دادم (خنده) - که جایزه نوبل در پزشکی را اعطا می کند، و آنها در آن مطالعه همانند شامپانزه بودند. (خنده) اینجاست که متوجه شدم که واقعآ مکالمه لازمه، زیرا اطلاعات آنچه در دنیا رخ می دهد و بهداشت کودک هر کشوری بخوبی شناخته شده است.

02:25 ما این نرم افزار را تهیه کردیم که آنرا چنین نمایش می دهد:اینجا هر حباب یک کشور است. این کشور که اینجا است چین می باشد. این هند است. اندازه حباب نمایانگر جمعیت است، و بر این محور نرخ رشد جمعیت را قرار می دهم. زیرا دانشجویانم، وقتی به دنیا نگاه کردند، و از آنها پرسیدم، " راجع به دنیا واقعآ چه فکر می کنید؟" خوب، اول کشف کردم که کتاب درسی،عمدتآ تن تن بود. (خنده) و آنها گفتند، " دنیا هنوز "ما" و "آنان " است." و ما دنیای غرب و آنان جهان سوم است." گفتم " و منظورتان از دنیای غرب چیست؟" " خوب منظور، عمر طولانی و خانواده ای کوچک است و جهان سوم: عمری کوتاه و خانواده ای بزرگ."

03:08 پس آنچه می توانم اینجا نمایش دهم این است. میزان رشد را اینجا می گذارم: تعداد فرزند به ازای هر زن، یک، دو، سه، چهار، تا هشت فرزند به ازای هر زن. ما از سال 1962 میلادی - تقریبآ 1960- راجع به تعداد نفرات افراد خانواده ها در تمام کشورها اطلاعات خوبی داریم. خطا کم است. اینجا میزان امید به زندگی را گذاشتم، از 30 سال در بعضی کشورها تا حدود 70 سال. و در 1962، واقعآ گروهی از کشورها اینجا بودند. که صنعتی بوده، و خانواده های کوچک با طول عمری زیاد داشتند. و اینها کشورهای در حال توسعه بودند: آنها خانواده های بزرگ و طول عمری نسبتآ کوتاه داشتند. حال از 1962 به بعد چه اتفاقی افتاد؟ ما می خواهیم تغییر را ببینیم. آیا دانشجویان صحیح فکر می کنند؟ آیا هنوز دو نوع کشور وجود دارد؟ یا اینکه این کشورهای در حال توسعه خانواده های کوچکتری یافتند و اینجا زندگی می کنند؟ یا عمر طولانی تری یافتند و اینجا زندگی می کنند؟

03:57 ببینیم. پس دنیا را متوقف ساختیم. اینها همه آمار سازمان ملل متحد است که مهیا شده. رفتیم. آنجا را می بینید؟ آنجا چین است در حرکت بسوی بهداشت بهتر، در حال بهینه سازی. تمام کشورهای آمریکای لاتین پیش بسوی خانواده های کوچکتر گام می نهند. زردها کشورهای عربی هستند، و آنها خانواده های بزرگتری می یابند، اما آنها -خیر، عمر طولانی تر، و نه خانواده های بزرگتر. آفریقاییها سبز پائین اند. آنها هنوز اینجا هستند. این هند است. اندونزی بسیار سریع حرکت می کند. (خنده) و در دهه 80 اینجا، هنوز بنگلادش را میان کشورهای آفریقایی آنجا می بینید. اما الان، بنگلادش- معجزه ایست که در دهه 80 اتفاق می افتد. امامان شروع به تبلیغ تنظیم خانواده می کنند. در آن گوشه بالا می روند. و در دهه 90، اپیدمی وحشتناک اچ. ای. وی را داریم که طول عمر کشورهای آفریقایی را پایین می برد و بقیه آنها در آن گوشه بالا می روند، وقتی طول عمر زیاد و خانواده کوچک داریم، دنیایی کاملا متفاوت بدست می آوریم. (تشویق)

05:01 بگذارید مقایسه ای مستقیم میان ایالات متحده آمریکا و ویتنام انجام دهم. 1964: آمریکا خانواده های کوچک و طول عمر زیاد داشت؛ ویتنام خانواده های بزرگ و طول عمر کوتاه داشت. و نتیجه این چنین شد: داده های مربوط به دوران جنگ نشان می دهد که حتی با وجود تمام کشتار، میزان طول عمر بهبود یافت. تا اواخر سال، تنظیم خانواده در ویتنام آغاز گردید و آنها رو به خانواده های کوچکتر نمودند. و ایالات متحده آن بالا بسوی طول عمر بیشتر می رود، با نگه داشتن اندازه خانواده. و حال در دهه 80، آنها برنامه کمونیستی را رها نموده و پی اقتصاد بازار می روند، و این حتی سریعتر از زندگی اجتماعی حرکت می کند. و امروز، ما در ویتنام همان طول عمر و اندازه خانواده را داریم در ویتنام 2003، که در ایالات متحده 1974، پس از پایان جنگ مشاهده شد. من فکر می کنم همه مان - اگر به اطلاعات ننگریم- تغییرات عظیم در آسیا را دست کم می گیریم، که قبل از دیدن تغییر اقتصادی در تغییر اجتماعی دیدیم.

06:04 بیایید برویم به راه دیگری که می توانیم توزیع درآمد دنیا را نشان دهیم. این توزیع درآمد مردم دنیا است. یک دلار، 10 دلار یا 100 دلار در روز. دیگر تفاوتی میان پولدار و فقیر وجود ندارد. این یک افسانه است. اینجا یک برجستگی است. اما مردم تا آن آخر هستند. و اگر ببینیم کجا در آمد سر در می آورد- درآمد- این %100 درآمد سالانه جهان است. و پولدارترین %20، از آن حدود %74 خارج می سازند. و فقیرترین %20، حدود %2 خارج می سازند. و این امر نشان می دهد که مفهوم کشورهای در حال توسعه بسیار جای تردید دارد. ما راجع به کمک، چنین فکر می کنیم مثل این افراد در این مکان به این افراد اینجا کمک می کنند. اما در وسط، بیشترین جمعیت دنیا است و اکنون آنها %24 درآمد را دارند.

07:05 به صورتهای دیگر راجع به این شنیده ایم. و آنها که هستند؟ کشورهای مختلف کجا هستند؟ می توانم آفریقا را به شما نشان دهم. این آفریقا است. 10 درصد جمعیت دنیا را دارد، اکثرآ در فقر. این کشورهای او.ای.سی.دی. می باشند. کشور پولدار. باشگاه تفریحی سازمان ملل متحد. و آنها اینجا در این طرف قرار دارند. فاصله زیادی میان او.ای.سی.دی. و آفریقا وجود دارد. و این آمریکای لاتین است.همه چیز روی این زمین را دارا است، از فقیرترین تا پولدارترین، در آمریکای لاتین. و بالای آن، می توانیم اروپای شرقی را بگذاریم، می توانیم آسیای شرقی را بگذاریم، و آسیای جنوبی را می گذاریم. و چگونه می شد اگر در زمان به عقب برگردیم، به حدود سال 1970؟ آن زمان برجستگی بیشتری وجود داشت. و اکثر افرادی که در فقر کامل بسر می بردند آسیائیها بودند. مشکل جهان فقر آسیا بود. و اگر اکنون بگذارم جهان به جلو رود، خواهید دید که در حالیکه به جمعیت اضافه شده، صدها میلیون نفر در آسیا هستند که از فقر خارج شده و بعضی دیگر وارد فقر شده، و این روندی است که امروز داریم. بهترین پیش بینی بانک جهانی این است که این اتفاق می افتد، و ما دنیایی جدا از هم نخواهیم داشت. اکثر مردم در وسط قرار خواهند گرفت.

08:17 البته اینجا مقیاسی لوگاریتمی است، اما درک ما از اقتصاد رشد درصدی است. ما به آن بعنوان امکان افزایش بر حسب درصد می نگریم. اگر من این را تغییر دهم و تولید ناخالص داخلی سرانه را بجای درآمد خانوادگی در نظر بگیرم، و این اطلاعات فردی را به اطلاعات ناحیه ای از تولید ناخالص داخلی مبدل سازم، و ناحیه های این پائین را در نظر بگیرم، اندازه حباب هنوز اندازه جمعیت می باشد. و او.ای.سی.دی را آنجا دارید، سپس آفریقای صحرایی را آنجا دارید، و کشورهای عربی را از آنجا برمی داریم، هم از آفریقا هم از آسیا، و آنها را جدا می سازیم، و می توانیم این محور را بسط دهیم، و می توانم به آن بعدی جدید بدهم، با اضافه نمودن ارزشهای اجتماعی آنجا، بقای اطفال. حال پول را بر آن محور می نهم، و امکان بقای کودکان را آنجا دارم. در بعضی از کشورها، 99.7 درصد از کودکان تا سن پنج سالگی عمر می کنند، بعضی دیگر، تنها تا 70. و اینجا بنظر می آید که فاصله ای میان او.ای.سی.دی، آمریکای لاتین، اروپای شرقی، آسیای شرقی، کشورهای عرب، جنوب آسیا و آفریقای جنوب صحرا وجود دارد. رابطه میان بقای اطفال و پول بسیار قوی می باشد.

09:28 اما بگذارید آفریقای جنوب صحرا را دو نیمه سازم. بهداشت اینجا است و بهداشت بهتر آن بالا. می توانم اینجا بروم و آفریقای جنوب صحرا را به کشورهای خود تجزیه کنم. و وقتی بترکد، اندازه حباب کشورش به اندازه جمعیت می باشد. سیرا لئون آن پایین. موریتانی آن بالا. موریتانی اولین کشوری بود که توانست از موانع تجاری بگریزد، و آنها توانستند شکر خود را بفروشند. آنها می توانستند پارچه های خود را هم گام با مردم اروپا و آمریکای شمالی بفروشند.

09:59 تفاوت بزرگی میان آفریقا است. و غنا اینجا در وسط قرار دارد. در سیرا لئون، امداد بشردوستانه. اینجا در اوگاندا، امداد توسعه.زمان برای سرمایه گذاری. آنجا، می توانید به تعطیلات بروید. تفاوتهای عظیمی هستند در میان آفریقا که به ندرت انجام می دهیم- که مساوی همه چیز می باشد. من می توانم آسیای جنوبی را اینجا دو نیمه سازم. هند حباب بزرگ در وسط است. اما تفاوت بزرگی میان افغانستان و سری لانکا وجود دارد. می توانم کشورهای عربی را تقسیم کنم. آنها چگونه اند؟ یک آب و هوا، یک فرهنگ، یک دین. تفاوتی بزرگ. حتی میان همسایگان. یمن، جنگ داخلی. امارات متحده عربی، پولی که بطور مساوی خوب مصرف شد. مغایر آنچه شایعه است. و آن شامل تمام کودکان کارگران خارجی در آن کشور می باشد. آمار اغلب بهتر از آنچه تصور کنید می باشد. بسیاری از افراد می گویند که آمار بد است. عدم اطمینان وجود دارد، اما تفاوت را اینجا می بینیم: کامبوج و سنگاپور. تفاوتها بسیار بزرگتر از ضعف اطلاعات می باشد. اروپای شرقی: اقتصاد شوروی به مدتی مدید، اما پس از ده سال بسیار،بسیار متفاوت برمی خیزند. و آمریکای لاتین آنجاست. امروز، مجبور نیستیم به کوبا برویم تا کشوری سالم در آمریکای لاتین بیابیم. تا چند سال دیگر شیلی میزان مرگ و میر اطفال کمتری نسبت به کوبا خواهد داشت. و اینجا کشورهای پر درآمد او.ای.سی.دی را داریم.

11:21 و اینجا تمام الگوی دنیا را بدست می آوریم، که کمابیش اینطور است. و اگر به آن بنگریم، که چطور بنظر می آید- دنیا در 1960، شروع به حرکت می کند. 1960. این مآئو تسه تونگ است. او به چین بهداشت آورد. سپس فوت کرد. و بعد دنگ ژیاوپینگ آمد و پول به چین آورد، و آنها را باز در جریان اصلی قرار داد. و ما دیده ایم که چگونه کشورها اینطور در جهات مختلف حرکت می کنند، پس تا حدودی مشکل است که کشوری نمونه انتخاب کنیم که الگوی جهان را نمایش دهد. می خواهم شما را به 1960 تقریبآ اینجا بازگردانم. می خواهم کره جنوبی را، که اینجا است، با برزیل مقایسه کنم، که این یکی است.اینجا عنوان برایم ناپدید شد. و می خواهم اوگاندا را مقایسه کنم، که آنجا است. و می توانم آنرا به جلو برانم، اینطور. و می توانید ببینید چطور کره جنوبی پیشرفت بسیار، بسیار سریع می کند، درحالیکه برزیل خیلی کندتر است.

12:35 و اگر دوباره بازگردیم، اینجا، و بر آنها خطوطی قرار دهیم، اینچنین، دوباره می توانید ببینید که سرعت توسعه بسیار، بسیار متفاوت است، و کشورها کمابیش همگام با میزان پول و بهداشت حرکت می کنند، اما انگار می توان سریعتر حرکت کرد اگر ابتدا سالم باشی تا که ابتدا پولدار. و برای نمایش آن، می توانید راه امارات متحده عربی را در نظر بگیرید. آنها از اینجا آمدند، کشوری دارای منابع معدنی. آنها تمام نفت را استخراج نمودند، همه پول را دریافت کردند، اما سلامتی را نمی توان در مغازه خرید. باید در بهداشت سرمایه گذاری کرد. باید کودکان را به تعلیم و تربیت واداشت. باید کارکنان بهداشتی را تعلیم داد. باید جمعیت را آموزش داد. و شیخ زاید آنرا انصافا خوب انجام داد. و علیرغم نزول قیمت نفت، او این کشور را به این بالا آورد. بنابراین ظاهری بسیار متداولتر از دنیا داریم، که تمام کشورها پولشان را به شیوه هایی بهتر از گذشته استفاده می کنند. حال، این امر، کمابیش، اینطور است اگر به داده های متوسط کشورها بنگرید. آنها این چنین اند.

13:43 حال استفاده از داده های متوسط، خطرناک است، زیرا تفاوتهای زیادی میان کشورها وجود دارد. بنابر این اگر بروم و به اینجا نگاه کنم، می بینیم که اوگاندا امروز در جایی است که کره جنوبی درسال 1960 بود. اگر اوگاندا را تقسیم کنم، تفاوتهای زیادی درون خود اوگاندا وجود دارد. 20 درصداز پولدارترین اوگانداییها آنجا می باشند. فقیرترین آن پایین هستد. اگر آفریقای جنوبی را تقسیم کنم، اینطور است. اگر بروم پائین و به نیجر نگاه کنم، جاییکه قحطی وحشتناکی وجود داشت، در آخر، این چنین است. 20 درصد فقیرترین نیجر آنجا ستند، و 20 درصد پولدارترین آفریقای جنوبی آنجا، و ما هنوز تمایل داریم درمورد اینکه چه نوع راه حلهایی باید در آفریقا بکار برده شود گفتگو کنیم. همه چیز در این دنیا در آفریقا وجود دارد. و نمی توان درمورد دسترسی همگانی به داروی اچ.آی.وی برای یک پنجم این بالا با استفاده از همان راهبرد این پائین بحث نمود. پیشرفت جهان باید بسیار موضوع بندی شود، و داشتن آن در سطح منطقه ای نا مربوط می باشد. باید بسیار بیشتر به جزئیات بپردازیم. مشاهده نمودیم که دانشجویان بسیار هیجان زده می شوند وقتی می توانند از این استفاده کنند.

14:53 و حتی سیاست گذاران و بخشهای اداری بیشتری نیز مایلند ببینند که چگونه دنیا در حال تغییر است. حال، چرا این امر اتفاق نمی افتد؟ چرا از داده هایی که داریم استفاده نمی کنیم؟ در سازمان ملل متحد داده داریم، در آژانسهای آماری ملی و در دانشگاه ها و سایر موسسات غیر دولتی. زیرا داده ها در پایگاه داده آن پایین نهان است. و عموم مردم آنجا هستند و اینترنت آنجا است، ولی ما هنوز از آن بطور موثر استفاده ننموده ایم.

15:19 تمام آن اطلاعاتی که در دنیا در حال تغییر دیدیم شامل آماری که توسط مردم هزینه شده نمی شود. بعضی از وب سایتها هستند مثل این، که می شناسید، اما از پایگاه داده کم تغذیه می شوند، اما مردم بر آنها قیمت می گذارند، کلمات رمز احمقانه و آماری خسته کننده. (خنده) (تشویق)

15:40 و این نتیجه ای نمی دهد. پس چه لازم است؟ ما پایگاه داده را داریم. پایگاه داده جدید لازم ندارید. ما ابزار طراحی عالی داریم، و ابزار بیشتر و بیشتری این بالا اضافه می شوند. پس ما حرکتی غیر انتفاعی آغاز نمودیم که آنرا - با ارتباط دادن داده ها به طرح- گپ مایندر عنوان دادیم، برگرفته از مترو لندن،که به شما هشدار می دهند، " که مواظب فاصله باشید." پس فکر کردیم گپ مایندر مناسب است. و شروع به نوشتن نرم افزاری که بتوان داده ها را اینطور ارتباط دهد نمودیم. زیاد مشکل نبود. چند سال طول کشید، و انیمیشن تولید نمودیم. می توانید داده ای برداشته و آنجا قرار دهید. داده های سازمان ملل متحد را آزاد می سازیم، تعداد کمی از موسسات سازمان ملل.

16:19 بعضی از کشورها موافقند که داده هایشان در دنیا منعکس شود، اما آنچه واقعآ نیاز داریم، البته، راهی برای جستجو است. راهی برای جستجو که بتوانیم داده ها را به شکلی قابل استفاده کپی کنیم و در دنیا منعکس سازیم. و وقتی به اطراف می رویم چه می شنویم؟ من بر واحدهای اصلی آماری مردم شناسی انجام داده ام. همه می گویند، " غیر ممکن است. این امر امکان پذیر نیست. داده های ما به قدری عجیبند از نظر جزئیات، که آنطور که بقیه را می توان جستجو نمود آنها را نمی توان یافت. ما نمی توانیم داده ها را مجانآ در اختیار دانشجویان، سرمایه داران دنیا قرار دهیم." اما این چیزی است که دوست داریم ببینیم، اینطور نیست؟ اطلاعات هزینه شده توسط مردم این پائین است. و مایلیم مثل گلها براینترنت بروئیم. و یکی از نکات اساسی قابل جستجو نمودن آنها است، سپس مردم می توانند ابزار مختلف طراحی را برای پویانمایی آن استفاده کنند. و خبری خوش برای شما دارم, اینکه رئییس فعلی آمار سازمان ملل، نمی گوید که آن غیر ممکن است. فقط می گوید، " ما نمی توانیم آنرا انجام دهیم." (خنده) او مرد زرنگی است، مگر نه؟ (خنده)

17:26 پس می توانیم در سالهای آینده اتفاقات بسیاری مبتنی بر داده ها را ببینیم. ما به توزیع درآمد به طرقی کاملآ جدید خواهیم نگریست. این توزیع درآمد چین است در 1970. توزیع درآمد ایالات متحده در 1970. تقریبآ هیچ جا بر هم نمی افتند. هیچ جا. و چه اتفاق افتاد؟ این اتفاق افتاد: چین در حال رشد است، دیگر یکسان نیست، و اینجا نمایان می شود، بالاتر از ایالات متحده. تقریبآ مثل روح، اینطور نیست، هان؟ (خنده)

18:02 کمی ترسناک است. اما گمان می کنم که داشتن این اطلاعات خیلی مهم است. ما واقعآ نیاز داریم آنرا ببینیم. و بجای اینکه به این نگاه کنیم، مایلم در پایان استفاده کنندگان اینترنت را به ازای هر 1000 نفر نشان دهم. در این نرم افزار، تقریبآ به 500 متغیر به راحتی از تمام کشورها دستیابی داریم. کمی طول می کشد که اینرا تغییر دهیم، اما بر محورها، به راحتی می توانید هر متغیری را که بخواهید بدست آورید. و بهترین چیز عرضه رایگان پایگاه داده‌ها بود، آنها را قابل جستجو نمود، با کلیک آنی، دریافت به صورتهای گرافیکی، طوری که بلافاصله بتوان آنها را درک کرد. حال، آماردانان این را دوست ندارند، زیرا می گویند که این واقعیت را نشان نمی دهد: لازم است روشهای آماری و تحلیلی داشته باشیم. اما این تولید فرضیه است.

19:05 اکنون با جهان خاتمه می دهم. آنجا، اینترنت می آید. تعداد افرادی که از اینترنت استفاده می کنند اینطور بالا می رود. این تولید ناخالص سرانه است. و این فن آوری جدیدی است که می آید، اما بطور شگرف آوری، منطبق با اقتصاد کشورها می باشد. به همین علت است که کامپیوتر 100 دلاری بسیار ارزشمند خواهد شد. اما روندی خوب است. انگار جهان دارد مسطح می شود، اینطور نیست؟ این کشورها بیش از اقتصاد را بالا می برند و بسیار جالب خواهد بود دنبال نمودن این در طی سال، همانگونه که مایلم شما بتوانید با تمام داده های هزینه شده توسط مردم انجام دهید. بسیار متشکرم. (تشویق)

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد